AVLANILACAK BÖLGE


Canlı yem ile levrek avında genel olarak kıyıya yakın sığ sular , derelerin denize
döküldüğü alanlar, liman içleri, mendirekler seçilmektedir. Levrek derin sularda da gezinmesine karşın, kıyıya oldukça yakın sığ suları avlanmak için tercih etmektedir. Çok fazla kayalık olan bölgeler levrek avı için uygun olsa da canlı yemin levrekten saklanmasına olanak vereceğinden ve olta takımının sık sık takılmasına neden olacağından av verimini düşürecektir. Aynı şekilde mendirekler de tutulan balığın çekilmesinde bir takım problemler yaratabilecektir.
Levrek ürkek bir balık olmasından dolayı sessiz yerleri tercih etmekle birlikte gündüz kalabalık ve gürültülü olan yerlere gece girmektedir.

Benim avlanılacak bölge tespitinde ilk tercihim derelerin denize karıştığı yerler olmaktadır; bu tür derelerin olduğu yerlerde derenin denize karıştığı yerler, derelerin iç kısımları, orta bölümleri denenmelidir. Nerelerden verim alınıyorsa o kısımlarda yoğunlaşmalı ancak diğer kısımlarda ihmal edilmemelidir. İki kişi bu tür bir yerde 5-6 bırakma yapacaksanız 3-4 olta takımını verim aldığınız kısımlara 1-2 ‘sini ise gözünüze kestirdiğiniz diğer yerlere atmanızda fayda vardır. Bu tür bölgelerde levreğin gezindiği yerler değişkenlik göstermektedir. Bazı dönemlerde derenin denize karıştığı yerleri tercih eden levrek kimi zaman da derenin en içlerine kadar girmektedir. Yunus balıkları, kofana vb. avcı balıklar gözlemlendiğinde levrek derenin hiç tahmin edemeyeceğimiz kadar iç bölümlerine girebilmektedir.
Avlanılacak bölge tespitinde ikinci tercihim ise kıyıya yakın bölgeleri taşlık olup kıyıdan 4-5 metre sonra dibi kumluk olan deniz kıyılarıdır. Bu bölgelerde kıyının taşlık olan 4-5 metrelik bölümünün ilerisine (kıyıdan en fazla 10 mt ileriye) atışlar gerçekleştirmek yeterli olacaktır.
Avlanılacak yerin tespiti, bulunulan bölgeye göre değişkenlik gösterebilir. Bu konuda bulunduğunuz bölgede balık tutanları gözlemlemek de oldukça etkili bir yöntem olacaktır.

CANLI YEM TEMİNİ

Levreğin tercih ettiği bilinen kaya balığı, kefal, gelincik, isparoz vb. balıkları canlı yem olarak seçmek mümkündür. Oluşturduğum olta takımı ve avlanma yöntemime uygun olmadığından benim tercih etmediğim kaya balığı da etkili bir canlı yemdir. Aslında bulunduğunuz bölgedeki balıkların çok büyük bölümünü canlı yem olarak kullanmanız mümkün olsa da bunların temin edilmesi, hayatta kalma süresi, olta takımına uygun olup olmaması gibi unsurlar nedeni ile belirli canlı yemlere yönelmekte fayda vardır.
Ben kullanacağım yemli takımlarda öncelik sırasına göre karagöz, isparoz, çupra ve sarpa kullanıyorum. Bahsettiğim balıklardan boyu 5-6 cm civarında olanları benim açımdan ideal olmaktadır. Daha küçükleri oltada canlı kalma süresi açısından, daha büyükleri ise vuruş sayısını düşürmesi açısından uygun olmamaktadır. 2-3 kg’a kadar levrekler hedefleniyorsa bahsettiğim boydaki canlı yemler uygun olmakla birlikte daha büyükleri hedefleniyorsa daha büyük boyda canlı yemler tercih edilebilir. Ancak 5-6 cm boyundaki canlı yeme oldukça büyük levreklerin de ilgi göstereceği ve canlı yem büyüdükçe vuruş sayısının azalacağı unutulmamalıdır.
Buradaki temel kriter canlı yemin levreğin avlamaya değer bulacağı boyutta ve canlı olmasıdır. İğnenin ağzına takılması ve canlı kalma süresi bakımından bazı dezavantajları bulunan Sarpa, tercihlerim arasında son sırada olmasına karşın diğer canlı yemler kadar levreğin ilgisini çeken bir canlı yemdir.
İlk levrek avına başladığım yıllarda canlı yem temin edemediğim birgün kendisine misina, kurşun ve iğne ve makaradan oluşan basit bir olta takımı yaptığım ilkokul çağlarındaki bir çocuk olta takımı ile tuttuğu küçük bir sarpa balığını canlı olarak bana getirdi. Civardaki bir kaç balıkçının hiç bir işe yaramaz itirazlarına rağmen (benim de aklıma yatmamıştı) ufaklığın hediyesine değer vererek canlı yem olarak kullandım ve 7-8 mt ileriye attığım olta takımımın misinasını yüksekçe bir kayanın üzerine yatırarak 2-3 tane küçük taş parçasını üzerine işaret olarak koydum. Bir süre sonra tesadüfen o sırada yanında bulunduğum olta takımının hızla çekildiğini ve işaret olarak misinanın üzerine koyduğum taşların fırladığını görerek levreğin canlı yemi yemesine fırsat vermek amacı ile 1 dakika kadar bekledim ve büyük bir heyecan ile takımı çekmeye başladım; ancak levrek yakalanmamış buna karşılık küçük sarpa oldukça hırpalanmıştı. Olta takımıyla denize attığımda 5 dakika bile yaşaması mümkün görünmeyen sarpayı levreğin yakınlarda olabileceği düşüncesi ile tekrar 7-8 mt ileriye atarak eve dönmeye ve gece bir ara gelip oltayı çekmeye karar verdim. Hava daha kararmadığı için olta takımını gizleyerek ve 3-4 mt. misinayı kasnağın üzerinde bulunan taşın yanına sağarak eve döndüm. Gece 12 civarı oltayı çektiğimde o güne kadar tuttuğum en büyük (1, 5 kg civarı) levreği tutmuştum. O gün sarpanın da levrek tuttuğunu (çok dayanaklı bir canlı yem olmasa da) anladım ve o günden sonra da sarpa ile levrek yakaladım.

Levreğin avında canlı yem olarak kullanılacak isparoz, karagöz, çupra ve sarpanın olta ile yakalanması sanıldığının aksine hiç de kolay değildir. Sepet, ağ gibi araçlarla da yakalanması mümkün olan bu balıkların teminini ben şamandıralı bir olta ile gerçekleştirmeyi tercih ediyorum. İlk yıllarda oldukça zorlandığım canlı balık temininde özellikle bu yıl denediğim sistemle oldukça iyi sonuçlar aldım.Levrek Çaparisi:

Levrek için bir başka avlanma usulü de çaparidir. Levrek çaparisinde 0.40’lık on iki adet köstek kullanılır. Beden san veya yeşil renkte misinadan olup 0.60 numaradır. Köstek uzunlukları 35 cm. olup iğneye bağlanan uçlarına sarma düğüm (çift düğüm) yapılır. İğneler 8 no. ‘dur. İğnelere horozun kırmızı ve beyaz renkte boyun tüylerinden beş adet veya kazın kınaya batırılarak parlak turuncuya boyanmış göğüs tüylerinden üç adet bağlanır. Köstekler, sağlı sollu puntolanmak suretiyle bedene tespit olunur. Kösteklerin birbirine olan mesafeleri 10 cm. ‘dir. Olta 40 kulaç uzunluğundadır. Kullanılan iskandil ise sulara göre 120 – 160 gr. ağırlığındadır. Av yerine gelindiğinde 1 mil süratle giden motordan olta 35 kulaç salıverilir. Balık oltaya atladığında motor durdurulur ve olta yavaş yavaş çekilerek levrek tekneye kepçe yardımıyla alınır.
Bırakma Oltası:
Levrek avında verimli sonuç verebilecek bir yöntem de bırakma oltasıyla avlanmaktır. Bu tür av şekli amatör balıkçıya bırakmaları suya koyverdikten sonra diğer bir av mahallinde avlanma fırsatı tanır. Amatör balıkçı avını bitirdikten sonra levrek için bıraktığı oltaları toplar, kontrol eder, balık tutulmuşsa tekneye alır, yem bozulmuşsa yemi tazeler. Gün veya gece boyunca dört defa kontrol edip yeniden bırakabilir. Görüldüğü gibi bırakma oltası levreğin kendi kendine yakalanmasını sağlar.
Takım şu şekilde hazırlanır: