Mavrukalı Lüfer, Sarıkanat, Çinekop Takımı
Mavruka ile lüfer , sarıkanat ve çinekop avı genellikle bu balıkların yatak yaptığı yerlerde , yada yine bu balıkların zaman , zaman kanaldan çıkıp , yem yemek için yanlayarak istavrit , hamsi , sardalya gibi yem balıklarını sıkıştırdıkları İstanbul ve Çanakkale Boğazları’ndaki akıntının az olduğu koylarda yapılır. Marmara Denizi’nde Aralık-Nisan ayları arasında verimli bir şekilde kullanım alanı bulduğu yerler ; Kumkapı’dan Yeşilköy önlerine kadar uzanan ve eski oltacıların “Bayırlar” diye adlandırdıkları 15-20 kulaç arasında derinliği olan bölge ile Sivri Ada , Yassı Ada ve Kınalı Ada üçgeninin ortasında yer alan yine 20-25 kulaç arasında derinliği olan bölgedir.
Mavruka aşağıdaki fotografta görüldüğü gibi genellikle 75-150 gram ağırlığında , kurşundan dökülmüş , her iki tarafı delikli bir çeşit iskandildir. Eskiden ava başlamadan önce oltacılar tarafından civa ile ovularak mazgallanmış ve gümüş parlaklığına ulaştırılmış mavrukalar kullanılırken , şimdilerde nikelaj yapılarak hazırlanmış çeşitli ağırlıktaki mavrukalar çok daha verimli bir şekilde kullanılmaktadır.
Olta Takımının Hazırlanması:
Mantar veya kasnağa oltanın ana bedeni olarak 55 kulaç (100 m) uzunluğunda ve 0.50-0.60 mm kalınlığında gam yapmayan yatık bir misina sarılır. Sarım işlemi bittikten sonra boşta kalan ana badenin ucuna 1 no (2cm) bir fırdöndü bağlanır. Bu fırdöndünün boşta kalan diğer ucuna 3 ince misinadan düz büküm yapılarak hazırlanan yaklaşık 1 m uzunluğunda ve adına kolçak denilen misina bağlanır. Kolçağın boşta kalan diğer ucuna yine 1 no (2cm) bir fırdöndü bağlanarak sabitlenir (derin su takımlarında kolçak kullanılmasının amacı fırdöndüleri çalıştırarak takımın gam yapmasını önlemek içindir. Şayet 3’lü büküm yapılması bilinmiyorsa , kolçak ana beden misinası ile aynı kalınlıkta tek bir misinadan oluşturulur.) Kolçağın ucuna bağladığımız fırdöndünün boşta kalan halkasına 1 kulaç uzunluğunda ve 0.30-0.35 mm kalınlığında şeffaf beyaz renkli beden misinası bağlanır. Beden misinasının sonuna da akıntıdan etkilenmeyecek ağırlıktaki bir mavruka; beden misinasının ucu,kuyruk kısmındaki deliğinden geçirilmek suretiyle bağlanır. Mavrukanın altta kalan diğer deliğine de avlanılacak balığın büyüklüğüne göre kullanılacak olan hırsızlı iki iğne bağlanır. Mavrukanın gözlerine misina bağlamadan önce , mavrukanın deliklerinin açılması sırasında oluşmuş olan çapakların bağlanan misinayı zedeleyerek kopmasına neden olmaması için bir bıçak veya ip yardımıyla temizlenmesi veya yine bu gözlere misinayı korumak için bağlandığında misinanın altında kalacak şekilde 4-5 kat ibrişim iplik sarılması gereklidir.
Balığın curum yaptığı yani çok bol çıktığı dönemlerde takımın verimini artırmak amacıyla 1 kulaç uzunluğundaki beden üzerine , mavrukanın ucuna bağladığımız aynı misina ve iğnelerle eşdeğerli 25-30 cm uzunluğunda ilave 1 veya 2 köstek bağlayarak ava devam etmek de mümkündür.
Yemin Takılması ve Takımın Kullanılması:
Mavrukalı takımın ana yemi bütün olarak takılan , su yememiş pulu üstünde hamsidir. Hırsızlı iğne gurubunun mavrukaya daha yakın olan ilk iğnesi hamsinin ağzından ve gözünden geçirildikten sonra ense kısmının yanına saplanır. Hırsız konumundaki ikinci iğne ise hamsinin kuyruğuna yakın bir yere ve batırıldığı yerin karşısından ucu çıkacak şekilde takılır. Yem olarak hamsi bulunamadığı taktirde tercihen bütün olarak gümüş , çaça , sardalya veya sülük şeklinde kesilmiş yaprak istavrit kullanılır. Dikkat edilecek husus , kullanılacak yemin çok taze olması ve iğnelere takılırken hırpalanarak yemin duruşunun bozulmamasıdır.
Av mahalline gelindiğinde genellikle suların durumuna göre demir atılarak veya teknenin duruşunu etkileyecek dalga , rüzgar ve akıntı olmadığı durumlarda da motor üstünde veya kürek tutarak takım kullanılır. Yemlenen takım dibe indirildikten sonra takım yarım veya bir kulaç kadar yukarı çekilir. Balığın yeme saldırmasıyla birlikte iğnelerin ağzına geçmesi ve misinanın suda akıntı nedeniyle azda olsa yaptığı boşluğu almak amacıyla kuvvetli bir şekilde çalınarak balık tasmalanır. İğnelere yakalandığı hissedilen balık seri bir şekilde ancak çekme temposunu bozmadan ve aksatmadan hep aynı düzende çekilerek tekneye alınır.
Mavrukalı takımın zokalı takıma göre en büyük avantajı; çok seri çalışması ve dibe çok daha kolay ve çabuk indirilip çekilmesi nedeniyle kısa süre içinde daha fazla balık tutulmasına imkan vermesidir.
Mavrukalı takım Ege ve Akdeniz Bölgesinde av yapan arkadaşlarımızın da bildikleri gibi; misina , fırdöndü , iğne ve mavruka ebatlarında yakalanması amaçlanan balığın cinsine ve büyüklüğüne göre değişiklikler yaparak , derin sulardaki gemi batıkları ve ilişkenlerde lahoz , sinarit , mercan gibi dip ve taş balıklarının avlarında da başarıyla kullanılan bir takım ve olta düzeneğidir.
Rastgelsin..
Mavruka aşağıdaki fotografta görüldüğü gibi genellikle 75-150 gram ağırlığında , kurşundan dökülmüş , her iki tarafı delikli bir çeşit iskandildir. Eskiden ava başlamadan önce oltacılar tarafından civa ile ovularak mazgallanmış ve gümüş parlaklığına ulaştırılmış mavrukalar kullanılırken , şimdilerde nikelaj yapılarak hazırlanmış çeşitli ağırlıktaki mavrukalar çok daha verimli bir şekilde kullanılmaktadır.
Olta Takımının Hazırlanması:
Mantar veya kasnağa oltanın ana bedeni olarak 55 kulaç (100 m) uzunluğunda ve 0.50-0.60 mm kalınlığında gam yapmayan yatık bir misina sarılır. Sarım işlemi bittikten sonra boşta kalan ana badenin ucuna 1 no (2cm) bir fırdöndü bağlanır. Bu fırdöndünün boşta kalan diğer ucuna 3 ince misinadan düz büküm yapılarak hazırlanan yaklaşık 1 m uzunluğunda ve adına kolçak denilen misina bağlanır. Kolçağın boşta kalan diğer ucuna yine 1 no (2cm) bir fırdöndü bağlanarak sabitlenir (derin su takımlarında kolçak kullanılmasının amacı fırdöndüleri çalıştırarak takımın gam yapmasını önlemek içindir. Şayet 3’lü büküm yapılması bilinmiyorsa , kolçak ana beden misinası ile aynı kalınlıkta tek bir misinadan oluşturulur.) Kolçağın ucuna bağladığımız fırdöndünün boşta kalan halkasına 1 kulaç uzunluğunda ve 0.30-0.35 mm kalınlığında şeffaf beyaz renkli beden misinası bağlanır. Beden misinasının sonuna da akıntıdan etkilenmeyecek ağırlıktaki bir mavruka; beden misinasının ucu,kuyruk kısmındaki deliğinden geçirilmek suretiyle bağlanır. Mavrukanın altta kalan diğer deliğine de avlanılacak balığın büyüklüğüne göre kullanılacak olan hırsızlı iki iğne bağlanır. Mavrukanın gözlerine misina bağlamadan önce , mavrukanın deliklerinin açılması sırasında oluşmuş olan çapakların bağlanan misinayı zedeleyerek kopmasına neden olmaması için bir bıçak veya ip yardımıyla temizlenmesi veya yine bu gözlere misinayı korumak için bağlandığında misinanın altında kalacak şekilde 4-5 kat ibrişim iplik sarılması gereklidir.
Balığın curum yaptığı yani çok bol çıktığı dönemlerde takımın verimini artırmak amacıyla 1 kulaç uzunluğundaki beden üzerine , mavrukanın ucuna bağladığımız aynı misina ve iğnelerle eşdeğerli 25-30 cm uzunluğunda ilave 1 veya 2 köstek bağlayarak ava devam etmek de mümkündür.
Yemin Takılması ve Takımın Kullanılması:
Mavrukalı takımın ana yemi bütün olarak takılan , su yememiş pulu üstünde hamsidir. Hırsızlı iğne gurubunun mavrukaya daha yakın olan ilk iğnesi hamsinin ağzından ve gözünden geçirildikten sonra ense kısmının yanına saplanır. Hırsız konumundaki ikinci iğne ise hamsinin kuyruğuna yakın bir yere ve batırıldığı yerin karşısından ucu çıkacak şekilde takılır. Yem olarak hamsi bulunamadığı taktirde tercihen bütün olarak gümüş , çaça , sardalya veya sülük şeklinde kesilmiş yaprak istavrit kullanılır. Dikkat edilecek husus , kullanılacak yemin çok taze olması ve iğnelere takılırken hırpalanarak yemin duruşunun bozulmamasıdır.
Av mahalline gelindiğinde genellikle suların durumuna göre demir atılarak veya teknenin duruşunu etkileyecek dalga , rüzgar ve akıntı olmadığı durumlarda da motor üstünde veya kürek tutarak takım kullanılır. Yemlenen takım dibe indirildikten sonra takım yarım veya bir kulaç kadar yukarı çekilir. Balığın yeme saldırmasıyla birlikte iğnelerin ağzına geçmesi ve misinanın suda akıntı nedeniyle azda olsa yaptığı boşluğu almak amacıyla kuvvetli bir şekilde çalınarak balık tasmalanır. İğnelere yakalandığı hissedilen balık seri bir şekilde ancak çekme temposunu bozmadan ve aksatmadan hep aynı düzende çekilerek tekneye alınır.
Mavrukalı takımın zokalı takıma göre en büyük avantajı; çok seri çalışması ve dibe çok daha kolay ve çabuk indirilip çekilmesi nedeniyle kısa süre içinde daha fazla balık tutulmasına imkan vermesidir.
Mavrukalı takım Ege ve Akdeniz Bölgesinde av yapan arkadaşlarımızın da bildikleri gibi; misina , fırdöndü , iğne ve mavruka ebatlarında yakalanması amaçlanan balığın cinsine ve büyüklüğüne göre değişiklikler yaparak , derin sulardaki gemi batıkları ve ilişkenlerde lahoz , sinarit , mercan gibi dip ve taş balıklarının avlarında da başarıyla kullanılan bir takım ve olta düzeneğidir.
Rastgelsin..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder