SİNEK BAĞLAMA TEKNİKLERİ

SİNEK BAĞLAMA TEKNİKLERİ Bu sayfaya kadar öğrendiklerimiz ışığında, artık imitasyon sineği bağlama tekniklerine geçebiliriz. İlk iş olarak, tutamağa doğru olarak iğnemizi sabitlemeliyiz. Bunun için esas, iğnenin sıkıştırma sırasında hasar görmeyecek şekilde tutturulmasıdır. İkinci bize kolaylık sağlayacak husus ise, bağlanacak yüzeyin yere paralel olmasıdır. Bu bize, bobin tutucusunu bıraktığımızda, son eklediğimiz bölümün bobin tutucusunun ağırlığı ile sabit kalmasını sağlayacaktır. -şekil 1.-

Tutamağa takılan iğnenin etrafına, ilk olarak bağlama ipliği ile kılavuz bir sarım yapmamız gerekecektir. Bu sarım, iğne gözünden sırt boyunca yapılacaktır. Esas olarak iğne gözünden kılavuz ya "açık sarım" şeklinde -ki bu daha profesyonel bir sarım türüdür- veya sık sarım türünde - yeni başlayanlara tavsiye edilir- ilerlemelidir.

Kılavuzun ilerleme mesafesi iğne boyu ile orantılıdır. Buna göre sarım, en son iğne ucu ile iğne damağı arası bir noktadaki hizada son bulmalıdır.

Dikkat: Kılavuz sarılırken iğne gözü tarafında gerekli açıklığı bırakmayı unutmayın. Bu açıklık kanat, saçak ve başın yapılacağı açıklıktır ve yaklaşık iğne gözü/palası 'nın büyüklüğünün iki katı bir açıklık bırakmak gerekmektedir. Kullanılacak iplik; ya mumlanmış saf ipek ibrişim, ya da silikonlanmış ince sentetik ipliktir.

Kılavuz sarım istenilen yere kadar geldiğinde, sondan başlamak kaydı ile, elemanlarımızı oluşturmaya başlayabiliriz. Buna göre, en son elemanlar olan kuyruk uzantılarını istediğimiz materyalden seçip, işaret ve baş parmaklarımız arasında tutularak, iplik ile bir iki tur atarak, yerine sabitlenir.

Bu noktadan sonra, sarımda başa dönmeden, Gövde materyali, Segment materyali ve gerekiyorsa diğer materyaller de sabitlenir ve sarım geriye başlangıç yerine kadar tamamlanır. Aşağıdaki şekilde kuyruk uzantısından sonra tespit edilen 2 elemanlı (gövde malzemesi + segment malzemesi) tespit, gövde oluşturma, segmentleme sırası ile gösterilmiştir. Burada örnek olarak kuyruk uzantısında sentetik lifler (fırça kılları), gövde materyalinde 3lü tutam telek tüyü biyotu ve segment oluşturmak üzere de yuvarlak sim ibrişim kullanılmıştır.

Değişik tipte oluşturulacak gövdeler için çok geniş bir yelpaze içersinde materyal kullanımı ile farklı efektler oluşturmak mümkündür. Hav KullanımıHazırlanmış olan havlar kılavuz ipliğine baş ve işaret parmakları yardımı ile burularak sarılır.

KUYRUK UZANTISI Sıralamaya göre imitasyonda ilk bağlanılan bölümdür. İsteğe ve amaca uygun olacak her çeşit malzeme kullanılabilir. Aşağıdaki dizi şekillerde değişik formların oluşturulması gösterilmiştir.

GÖVDE:

1. AĞIR GÖVDELER Standart kılavuz sarımdan sonra;

Sarma kurşun gövde ağırlığı: Kurşun veya kalay ince tel şeklinde iğneye sarılarak ağırlık sağlanmaya çalışılır.

Boyuna kurşun gövde ağırlığı: İğne boyunca tek veya çok kat kalay veya kurşun ince çubuk sabitlenerek ağırlık sağlanmaya çalışılır.

Toraks (Göğüs) ağırlığı: Özellikle taş sineği larvaları yapımında şişkin göğüs/kanat kafesi formunu da verebilmek için uygulanan bir ağır gövde metodudur.

Şekil verilmiş gövde ağırlığı: Kalın-şişkin gövdeli formlarda ağırlaştırırken, aynı zamanda tüm gövde formunu da kazandırabimek için uygulanan yöntemdir.

2.İPEK GÖVDELER İki parça ipek iplik/ibrişim birleştirilerek, ucu kılavuz sarımın sonuna tutturularak geriye doğru sarılır

3. FLOŞ GÖVDELER İstenilen gövde kalınlığına ve rengine göre seçilen bir tutam floş, kılavuz sarımın sonuna tutturularak geriye doğru sarılır ve segment materyali ile sarılarak hem segmentli bir yapı sağlanır hem de sabitlenmiş olur.

4. YÜN GÖVDELER Özellikle, larva ve pupa gövdeleri için ideal bir malzeme olan yün, istenilen renk ve kalınlıkta kılavuz sarımın sonuna tutturularak, geriye doğru sarılır ve kullanılan materyale göre, bakır telden yassı sime kadar geniş bir yelpaze içersinde, segment materyali ile form verilerek sabitlenir. Yün, üst-üste sarımlarla değişik gövde yapıları oluşturulmasına olanak sağlar.

5. HAV GÖVDELER Özellikle kuru sinekler için olabilecek en iyi gövde tipidir. Materyal bölümünde bahsedilen hav malzemesinden bir tutam kılavuz sarımın yapıldığı ipliğe burularak sarılır ve dışında hav malzemesinden bir yapı oluşturulur. Devamında bu yapı geriye doğru sarılarak, gövde oluşturulur. Aynı şekilde, doğal Havlar -Kıllar, Kıl altı havları- da bu şekilde kullanılır.

6. SIYRILMIŞ HOROZ TÜYÜ SAPI GÖVDELER Horoz boyun ve kanat üstü tüyleri sıyrılıp sadece sap bırakılarak, bu sapın ucu kılavuz sarımın sonuna tutturularak, geriye doğru sarılması ile oluşturulur.

7. SIYRILMIŞ TÜY SAPI YONGASI GÖVDELER Sıyrılmış büyük saplı tüylerin -örn. Tavuskuşu tüyü- sapından keskin bir bıçak vasıtası ile boyuna elde edilen yongaların ucunun, kılavuz sarımın sonuna tutturularak geriye doğru sarılması ile oluşturulur.

8. TEMİZLENMİŞ TAVUSKUŞU GÖVDELER Sıyrılmış tavus kuşu tüylerinin biotları direkt olarak sarımda kullanılır. Bu tüylerin biyotlarının içlerinde hava kesecikleri olduğundan, imitasyon düzenli bir şekilde su üzerinde kalır.

9. AT KILI GÖVDELER Özellikle küçük boy iğneler için at kuyruk kılı iyi bir gövde malzemesi oluşturur. Kuyruk kılı yapısı itibarı ile, sarıldığında doğal bir segmentli yapı oluşturur. Değişik renklerde bulunabilmesi geniş bir yelpazede kullanım alanı sağlar. At kuyruk kılı, aynı şekilde ipek veya floş üzerine segment oluşturmak üzere de kullanılabilir.

10. SENTETİK MALZEME GÖVDELER Latex, balon plastiği, kablo izolasyon malzemeleri vb. özellikle karides, su piresi ve birçok larvanın yapımında yoğun olarak kullanılan gövde şekillendirme elemanlarındandır.

SEGMENT OLUŞTURMA Gövde materyali ile birlikte kılavuz sarıma tutturulan segment oluşturma malzemesi, gövde malzemesini de sabitlemek üzere, gövde malzemesinin sarımının ters istikametinde ve onun üzerine uygun bir aralıklı sarımla sarılır.

GÖVDE ELEMANLARI Böceklerde gövde kuyruk bölgesi (Abdomen) ve göğüs (Toraks) olarak ikiye ayrılır. İmitasyonlarda bu efekti verebilmek için, gövdenin değişik bölgelerine kalınlıklar ve çıkıntılar yapılır. Burada dikkat edilmesi gereken nokta, sıralamada bir sonraki materyalin bir önceki materyalle tutturulmasıdır. Bu tip yapıların sarımına, örnek segmentsiz olduğuna da, dikkat etmemiz gerekmektedir. Bazı formlar -örn. Su piresi- iğne boyunca tek bir yapı göstermelerine rağmen, kılavuz sarımın sonuna tespit edilmesi gereken malzeme sayısı üçtür - Gövde ve bacakları oluşturacak havlı kılavuz ipliği, kabuğu oluşturacak naylon, segmentleri oluşturacak krom tel- Bu malzemeler bir arada tesbit edildikten sonra, sırsı ile gövde oluşturmak üzere sarılır.

SAÇAKLAR Saçaklar imitasyonun ayaklarını oluşturan ve aynı zamanda da kuru sineklerin yüzey gerilimi vasıtası ile su üzerinde kalmasını sağlayan elemanlardır.

1. KURU SİNEK SAÇAKLARI a. Baş Saçakları Bunlar materyal bölümünde bahsedilen tüylerden gövdenin önüne, başın arkasına yapılan uzantılardır. Saçak boyları, gövde boyunun yaklaşık % 40-50 si kadardır. Saçak oluştururken dikkate edilmesi gereken, tüyün sıyrılmış bölümünün kılavuz ipliği ile sıyrılmamış bölümü iğne halkası tarafına gelecek şekilde sıkıca sabitlenerek, tüy tutucusu ile iğneye sıkıca dolanmasıdır. Tüy bağlanırken, içbükey (alt) yüzü bağlayıcıdan yana bakmalıdır. Bazı kuru sinek imitasyonlarında, birden fazla saçak tüyü, (farklı renk ve boylarda) birarada tek bir tüy gibi bağlanabilir. b. Gövde saçakları Gövde saçakları, baş saçaklarının tersine, sıyrılmış yüz arkaya bakacak şekilde (alt yüz bağlayıcıdan tarafa) kılavuz ipi ile baş önüne sabitlenerek önden arkaya doğru sarmallar şeklinde sarılıp, en sonda segment oluşturma materyali ile sabitlenerek oluşturulur. c. Paraşüt saçaklar Bu saçaklar, prensip olarak yatay yönde iş gören saçaklardır. Bunlar, kanat kaidesine tespit edilmiş olan tüyün, kanat kaidesine sarılması ile oluşturulurlar.

2. YAŞ SİNEK SAÇAKLARI İnce saplı tüy saçakları Bunlar, Horoz, Tavuk ve Ötücü kuşların yumuşak ve ince saplı tüyleri ile oluşturulan saçaklardır. Kuru sinek saçak bağlamasından farklı olarak, tüy tespit edildiğinde üst (dışbükey yüzü) bağlayıcıdan tarafa bakmalıdır. Kalın saplı tüy saçakları Bunlar ise Ördek, Kaz, Çulluk, Sülün vb. gibi kuşların tüylerinden yapılan saçaklardır. Bu tip saçaklar, diğerlerinin tersine tüyün baş (tüyün ucu) taraftan iğneye tespit edilmesi ile bağlanır.

AYAKLARAyaklar, çizimlerde de görüleceği gibi, basit ve temel olarak iki tipte, biotlardan veya tüyü yarım saçak şeklinde kullanarak oluşturulurlar.

KANAT KAFESLERİ Larval formların sahip olduğu kanat kafeslerinin oluşturulması;1. Materyaller, bir arada gövde başlangıcına sabitlenir. 2. Toraks formu kazandırılır ve ayaklar yarım saçak şeklinde katlanır. 3. Biot kümesi kafesi oluşturmak üzere, en üste katlanır. 4. Tüm malzemenin uçları, bir arada bağlanır. CDC KANAT KAFESİ CDC tüylerinden yapılan kanat kafesleri CDC tüylerin üstün yüzdürücülüğünden dolayı mükemmel bir kullanım sunmaktadırlar. Buna göre sap kısmından bağlanan CDC tüyleri ilmek içinden çekilerek uç kısmından bağlanır. Bağlanan kısma Toraks şişkinliği verilir ve bunun üzerine yine sapından bağlanan CDC tüyleri, bir ilmek içinden çekilerek form verilip bağlanır. STROPOR KANAT KAFESİ Ufak bir stropor topu alınarak, ufak bir parça kadın çorabı içersine gerdirilerek, kafesin yapılacağı yere bağlanır. Bu tip kafes, üstün bir yüzdürücü güce sahiptir. Aynı yöntemle "Streamer" lere söz konusu topçukları iki taraflı kullanarak göz de yapılabilir. Üstteki resim, bitmiş bir kanat kafesinin, taş sineği imitasyonunda uygulanmış halini göstermektedir.

KANATLAR Çok çeşitli malzemelerden kanat oluşturulsa da, kanatlar DİK ve YATIK kanatlar olarak ikiye ayrılırlar. Dik kanatlar da, açılarına göre aşağıdaki şekilde belirtilen üç forma ayrılırlar. Bu çerçevede dik kanatlar için Biot kümelerini kullanabileceğimiz gibi, teleklerden eş olanlarının, aynı bölgelerinden alınmış Biot plakalarından da, kanat oluşturabiliriz Yatay kanatlarda ise, yine kişinin yaratıcılığına bağlı olarak çok fazla çeşit gözlense de, en çok kullanılanı aşağıdaki şekilde yer alan Taş sinekleri kanadı ve böcek kanadı olarak kullanılan, tüy ucu kanadıdır. BAŞLARBaş oluşturma, sıraya göre gittiğimizde son düğümden evvel yer alan, bir anlamda son işlemdir. Çünkü özel durumlar hariç, genelde son düğüm, imitasyonlarda başı oluşturur. Aşağıda A. havdan yapılmış böcek başı ve B. yünden yapılmış bir yaş sinek başı belirtilmiştir. Ağırlıklı başlar ise, metal boncuklar vasıtası veya kıstırmalar yardımı ile yapılan ve baş oluşturmanın yanısıra, imitasyona ağırlık vererek dibe yakın seviyelerde avlanma imkanı sağlayan bir yöntemdir. FİNAL DÜĞÜMÜBu düğüm, imitasyonumuzun son kademesini oluşturmaktadır. Yurt dışında bu düğümü atmak için aparatlar geliştirilmiş olsa da, elle atılması da mümkün olan bir düğümdür. Temel prensibi; bir düğüm başı oluşturmadan, sarımların (ilmeklerin) içinden geçen iplik sonunun çekilerek, kement oluşturulmasıdır. Bu düğüm aparatla atıldığında da, aynı sistem geçerlidir. Aparata sarılan iplik; A. aparatın ağız yuvasının iğne gözüne oturtulması B. ile sıyrılarak iğneye transfer edilir C. Final düğümünü attıktan sonra düğüme bir miktar Japon yapıştırıcı damlatılır ve yapıştırıcı kuruduktan sonra, bu kısma bir iğne ucu ile vernik damlatılarak, parlaklığı sağlanır.