FLY-FISHING

Yapay sinekle avlanma metodu tüm diğer avcılık türlerinden büyük farklılık gösterir. Bu metotta kurşun ve/veya şamandıra gibi elemanlar bulunmaz ve ekipman kamıştan misinaya kadar bu iş için özel olarak imal edilmiştir.
Genel olarak, bu metotla tüm balıklar (yırtıcı balıklar) -Tatlı su ve/veya Deniz balıkçılığı- avlansa da, söz konusu yöntem, temel olarak alabalık (tüm salmonidler) avcılığı için özelleşmiştir diyebiliriz.Eğer bir su kenarında bu türde avlanan bir kişiyi izliyorsanız; uzun çalışma dönemi gerektiren ve oldukça komplike bir dizi hareketler, size zor gelebilir.
Avcının her seferinde, biraz daha fazla misinayı makaradan eli yardımı ile boşaltarak, özel kamışı ile havada bir kamçı gibi hareket kazandırıp, ucunda tüyler, çeşitli hayvan kılları, yün, sünger vb.. malzemeden imal edilmiş imitasyon sinekten başka ağırlık olmayan misinayı, imitasyon sineği havada uçururcasına, iri bir alabalığa sunulmak üzere suya kondurduğuna şahit olabilirsiniz.
 

Seyretmek için oku resmin üzerinde gezdirin.

Yapay sinekle avcılık, avlanacak balığa yakalanmaması için bütün olanakları tanıyan, ona bu konuda sınırsız şans veren, bir o kadar da, aldatıcı olması dolayısı ile verimi sağlayan, saygın bir tekniktir. Bu teknik; alıştırma, bilgi ve araştırma gibi, birçok faktörün armonik şekilde bir araya geldiği, balık avcılığının en uç noktasıdır.

Yapay sinekle avcılıkta kullanılan kamış; genelde 2.00m ve 3.00m uzunluklar arasında ve çok hafif olarak imal edilmiştir. Hafifliği, tüm av boyunca kolun bir parçası gibi hareket eden ve sürekli havada bulunan bu tür kamışlar için, birincil özelliktir.

Misinası; birçok flamentin bir araya getirilip, üzerinin suni bir deri gibi, çeşitli sentetik komponentlerle örtülmesi ile hazırlanmıştır. Ağırlık merkezi, tüm misina boyunca, herhangi bir ağırlık kullanılmaksızın uzaklara atılması ve kendi kendini havada taşıması için, çok hassas şekilde ayarlanmıştır. Bu şekilde, genelde ilk metrelerinde daha ağır olan bu misina ile, ağırlık kullanmaksızın belirli mesafelere atışlar yapılabilmektedir.
Değişik tip ve özellikteki misinalar ile, muhtelif şekil ve uzaklıklara, çeşitli pozisyonlarda imitasyon sineğin ulaştırılması mümkündür.
Tecrübeli avcılar, genelde birden fazla tip misinayı değişik makaralara sarılı olarak yanlarında bulundururlar, bu da onlara, şartlara uyumda daha fazla avantaj sağlar.
Değişik misina tipleri, uluslararası A.F.T.M. (Associated Fishing Tackle Manufactures) normlarına göre klasifiye edilmişlerdir.
Buna göre; ağırlığı baş tarafta taşıyan misinalar WF (Waight Forward) olarak, ağırlığı tam ortada taşıyanlar, yani iki ucu ince, ortası kalın olanlar DT (Double Taper) olarak adlandırılırlar.
Bundan başka; bu tip misinalar yüzebilirler, sadece uç kısmından batabilirler veya tamamen suya batabilirler. Bu tipler ayrıca yavaş veya hızlı olarak da, suya batabilirler.
Bu özellikleri de, misinada kodlanmış olarak bulabiliriz. Buna göre Yüzen tipler F (Floating), Batan tipler S (Sinking) olarak kodlanmıştır.
Kodlamalar misinalarda daima aynı sırayı izlerler, şöyle ki; Form, Ağırlık ve Yüzme derecesi.
Buna göre bir DT6F ağırlığı ortada taşıyan, orta ağırlıkta (nr:6) ve yüzen tip bir misinadır. A.F.T.M. numaraları (sayısal hane) misinaların ilk 10m.'leri için verilmiştir. Buna göre, aynı numarayı taşıyan bir kamış ile optimal balans elde edilebilir.
Uygun misina ve kamış kombinasyonu ile misina A.F.T.M. uygunluğu arasındaki bağlantı, avcının ne miktar misinayı havada tutacağına-tutmak istediğine göre, çeşitli kombinasyonlar gösterir.
Ufak bir çayda, avcı için gereken mesafe en çok 5m iken, bir gölde bu mesafe 15m ye kadar çıkabilir. Buna göre, kısa mesafelerde kısa bir kamış ve uygun A.F.T.M. numaralı bir misina, uzun mesafeler için uzun bir kamış ve uygun A.F.T.M. numaralı bir misina,  amaca en uygun olanıdır.
Havada tutulacak fazla her 2m misina için A.F.T.M. numarası bir değer azalmaktadır. Buna göre Nr:8 ile 8m misina havada tutulurken NR:7 ile 10m, Nr:6 ile 12m, NR:5 ile 14m misina savrulabilmektedir.
Fly-Fishing yöntemi adını, fly (ing-sinek)'den çok, ingilizce "uçmak" fiilinden almaktadır. Yöntem, hedef balığa uçururcasına servis yapılan imitasyon yemi vurgulamaktadır.
                                                                                                                    Fly-Fishing ekipmanları

Fly-Fishing denilen söz konusu yöntemle avlanan avcıların tabii ki en önemli ekipmanları, bir çok değişik maddelerden (yün, mantar , sünger, hayvan kılları, tüyler vb..) imal edilen imitasyon sineklerdir. Bunlar, genelde hedeflenen avın o anki beslenme rejimine uygun ve gerçeğe mümkün olduğunca yakın taklitlerdir ve doğaldır ki binlerce değişik türde imal edilmektedirler.

İmitasyon sinekler genelde 4 ana başlıkta toplanırlar:

Dryfly'lar (Canlı sinek/böcekler)

Wetfly'lar (Ölü sinek/böcekler)

Nympha'lar (Larva görünümlüler)

Streamer'ler (Yanar-dönerler)

Dry fly	Wet fly	Nympha	Streamer

Sineklerin büyüklüğü, bağlandığı iğne ile bağlantılı olarak değişiklik gösterir. İğne çok özel şartlar dışında, genelde halkalı tiptedir. İğne büyüklükleri diğer iğneler gibi sınıflandırılır, 1 numara sinek bu sınıflandırmaya göre en büyük sinektir ve deniz alaları, somon avcılığında kullanılabilir. En küçük sinek 18 numara iğneye bağlanır ve dere alalarının yeme çok isteksiz oldukları, ancak çok ufak sinekler/böceklerle beslendikleri durumlarda, çok ince 0.05-0.07 bir beden eşliğinde kullanım alanı bulurlar.İmitasyon sinekle avcılıkta en önemli kısım, sinek seçimidir. Bunun için hem avlanacak canlının hem de yem olacak canlının biyolojik ve ekolojik özelliklerini bilimsel anlamda etüt etmek gerekir ki, bu da bu tür avcılığı diğer balık avlama metotlarından ayıran en temel özelliktir.Yanlış bir sineği-böceği, yanlış bir zamanda kullanan avcı, daha baştan başarı şansını yarıya indirmiş demektir. Prensip olarak diyebiliriz ki;  "yöntem her ne olursa olsun amaç balık avlamak" zihniyeti ile balık avlamaktan çok, imal edilmiş ve/veya bağlanmış bir yapay sinekle, mümkün olduğunca doğal bir şekilde avın aldatılması ve bu şekilde başarıya ulaşma esasına dayanmaktadır.

Sinekle avlanmada, avcı için enteresan olan sinekleri 3 ana başlık altında toplayabiliriz;

Bir gün böcekleri (Ephemeoptera)
Adi sinekler (Trichoptera)
Taş sinekleri (Placoptera)

Bunların yanısıra doğaldır ki çekirgeler, değişik kelebekler, su pireleri, örümcekler vd.. de balıkların mönülerinde yer alırlar, fakat bu türler su ile direkt temas dışında suya ancak bir kaza sonucu düşerler. Yukarıda söz konusu edilen üç gurubun üyeleri ise, hayatlarının çeşitli evrelerinde su ile bir şekilde temas edip, aynı gelişimi izlerler.
Ergin birey "imago" yumurtalarını suya bırakır, yumurtanın çatlamasını takiben su içersinde yüzeye yakın kesimde belirli bir süre yaşayan larvalar oluşur ve bir süre sonra, su yüzeyinde veya su kenarında yaşayan "nimfa" lara değişerek tekrar "sub-imago" yu oluşturana kadar, buralarda gezinirler ve sonunda "imago" yani ergin bireyi oluşturmak üzere karaya çıkarlar. Ergin oluştuktan sonra, çiftleşmek üzere dans etmeye başlar ve döllenip yeniden yumurtalarını su yüzeyine bırakır. Böylece zincir tamamlanmış olur.   animasyonSinekler tüm bu yukarıda belirtilen hayat safhalarında, balıklara yem olurlar.
Bu aşamaların her birinde birbirlerinden çok farklı bir biçim oluşturduklarından, her biçime ait bir taklit bulunmaktadır.
Buna göre "Dry Fly" ergin bireyin canlı ve yumurta bırakmak üzere olan halini, "Wet Fly" ölü ergin veya larvaları, "Nympha" larva veya "sub-imago" dönemini taklit etmek üzere hazırlanmıştır. "Streamer" ise, akıntıya kapılmış ufak bir balık veya diğer bir canlıyı taklit eden formlardır.
İmitasyon sinekle avcılıkta kural, senenin belirli zamanlarında, herhangi bir yerde, yapılacak etüt ve gözlemleri takiben, en uygun imitasyonu seçerek veya yerinde imal ederek, en uygun şekilde ava servis yapmaktır.Bunun için başarının yolu, doğayı iyi tanımak ve/veya tanımaya çalışmaktan geçer.
Bu tür avcılıkta kullanılan misinalar oldukça kalın olduğundan, sinek ve misina arasına normal monoflament misinadan bir beden gerekmektedir. Söz konusu beden iki bölümden oluşur. Bunlardan ilki (ana misinaya yakın olanı) ana misinanın kalınlığından başlayıp, kademeli olarak kullanılacak son bedenin kalınlığına kadar incelen, monoflament misinalardan örme olarak yapılmış, yaklaşık 1,50m. uzunluğunda bir bedendir. Bu bedeni, inceliği av türüne bağlı ve diğer ucunda imitasyon sineğin yer aldığı, yine monoflament tek kat yaklaşık 1,20m. uzunluğundaki beden takip eder.
Denizde veya somon avcılığında ise, ana misina ile kademeli beden arasında, büyük balıktan doğacak şoku absorbe etmesi için, yine örgü (5-6 adet 0.30mm monoflament) 30cm bir parça yer alır.

Kademeli bedenin esas amacı, kamçı hareketinde misina boyunca akan gücün, sineğe kayıpsız olarak ulaştırılabilmesi ve dolayısı ile de, ana misina bitimi ile sineğin arasını, maksimum seviyede açmaktır.
Bedenin kalınlığı ise, avlanacak balıktan çok, avcının ustalığına ve "gentlemen"liğine bağlıdır.
Çok elastik olan kamış, her seferinde biraz daha fazla misina salınarak, öne ve arkaya doğru (kamçı hareketi) sallanarak, misina sürekli olarak havada tutulur. İstenilen miktar misinanın salındığına emin olunduğunda, son bir kamçı hareketi ile, uçtaki imitasyon sinek istenilen hedefe indirilir.

İmitasyon sinek birçok temel yöntem ile savrulabilir, yöntemler mesafeye, avlanılacak yörenin/çevrenin doğal oluşumuna göre çeşitlilik gösterir.
Söz konusu teknikler, temelde misinanın savrulması ve su yüzeyindeki hareketler olarak iki temel başlıkta vurgulanabilir. Zaman zaman da bu iki temel tekniğin bir arada olduğu kombine hareketler de uygulanabilir.